Kujawsko-Pomorskie Samorządowe Stowarzyszenie Salutaris

Na spotkaniu z starostą mogileńskim rozmawialiśmy o budowaniu odporności, która może być punktem wyjścia dla zapewnienia bezpieczeństwa i przyszłego rozwoju w obliczu istniejących i potencjalnych zagrożeń.

Wrażliwość oraz potrzeba szeroko pojmowanej odporności może odnosić się do różnych składników lub relacji systemów związanych z organizacją i funkcjonowaniem jednostki terytorialnej. Spełniająca w tym zakresie warunki jednostka terytorialna, to taka, która wspiera zwiększenie odporności w instytucjach, infrastrukturze oraz w sferze społecznej i ekonomicznej.

Odporne miasta i gminy redukują wrażliwość na ekstremalne wydarzenia i kreatywnie reagują na ekonomiczne, społeczne i środowiskowe zmiany w celu umożliwienia długoterminowego rozwoju zrównoważonego. Jednostka terytorialna może przystąpić do konkretnych działań dla wzmocnienia odporności po określeniu i uwzględnieniu potencjalnych zagrożeń, wrażliwości systemu oraz nieprzewidywalności. Potrzebne jest tutaj przeprowadzenie analizy, która zdiagnozuje istniejące i przyszłe warunki oraz określi możliwości dostosowania się do nich. Konieczne jest też określenie rodzaju zagrożeń, które mogą wystąpić oraz wskazanie obszaru budowania odporności. Ważne staje się tutaj badanie a następnie uwzględnienie w praktyce działania interakcji między poszczególnymi elementami wpływającymi na poziom i charakter potencjalnych zagrożeń. Pozwoli to na zidentyfikowanie obszarów, które wymagają wzmocnienia. Podejmowane w tym zakresie działania stanowią zadanie dla organów administracji publicznej i stanowi istotną część zarządzania strategicznego jednostka terytorialną. Kolejna sprawa to tworzenie sieci współpracy pomiędzy jednostkami terytorialnymi, co przyczynia się do większej skuteczności działań poprzez przepływ wiedzy, wymianę informacji i doświadczeń w odniesieniu do poznawania wrażliwości mieszkańców i podmiotów społeczno-gospodarczych w zakresie możliwościach indywidualnej ochrony i adaptacji. W tym kontekście ważne jest aby pojęcie odporności stało się trwałym celem strategii lokalnej lub ponadlokalnej ponieważ faktyczne zbudowanie odporności odbywa się poprzez działania bezpośrednio lub pośrednio związane z założeniami i celami przyjętymi w strategiach i planach.